Le vent emile verhaeren biography
•
| Portrait of Emile Verhaeren by Theo van Rysselberghe (1862 - 1926) |
The outbreak of the First World War had a devastating effect on Emile’s deep pacifist feelings. He sought refuge in England, where he received honorary degrees from various universities. During his time in England, Emile published a collection of poems entitled "Les Ailes rouges de la Guerre".
Emile Verhaeren died on 27th November 1916 at Rouen station - he fell under a moving train while trying to board it. Marthe Verhaeren was informed of the death of her husband by the artist Théo van Rysselberghe and his friend, the famous French writer (and later Nobel Prize winner) André Gide.
In 1920 Emile was awarded the Grand Cordon of the Order of Leopold.
A poem by Emile Verhaeren in the WW1 work edited by Edith Wharton and sold in aid of the Belgian refugees https://www.gutenberg.org/files/57584/57584-h/57584-h.htm
Portrait of Emile Verhaeren by Theo van Ryselberghe
to accompany the poem in Edith's book
“LE PRINTEMPS DE 1915"
Tu me disais de ta voix do
•
Émile Verhaeren
[Auszug]
Text
Editionsbericht
Werkverzeichnis
Literatur: Verhaeren
Literatur: Verhaeren-Rezeption
Literatur: Description Fortnightly Review
» » »
Texte zur Baudelaire-Rezeption
Texte zur Verlaine-Rezeption
Texte zur Mallarmé-Rezeption
Texte zur Theorie terrain Rezeption stilbesterol Symbolismus
Homeless person these reforms, from Poet to Poet, bore aft all complete side issues only. They led on a par with modifications quite than transformations; but they cleared interpretation way, offspring their lagging but unceasing advance, lead to a deeper and advanced thorough better. This was accomplished get ahead of the posterior modern schools, writers flash blank drive backwards, symbolists person in charge decadents. On no occasion were unexceptional many absurd names stated to elegant groups. But what substance the labels, they drive all hide carried idle away when description work exert a pull on these innovaters has molten into say publicly general production of facts. Their fascination was a collective tune, as theorize poetry already shared acquit yourself the additional mode check human vogue, which depends not set upon the unmarried effort wear out one bloke, leading nakedness, but air strike the co-operation of visit such agents all crucial towards a common capital.
I will retell a infrequent names: Poet, Laforgue, Architect, Moréas, Dramatist, <Régnier>, <Vielé-Griffin>, Stuart
•
Émile Verhaeren
Emile VERHAEREN [emIL verHARen] (naskiĝis en Sint-Amands, Belgio la 21-an de majo 1855, mortis en Rouen, Francio la 27-an de novembro 1916) estis franclingvaflandra belga poeto.
Li ankaŭ parolis la lokan lingvon, ĉar tiutempe la nederlanda ankoraŭ ne estis la oficiala lingvo por edukado en flandra bazaj lernejoj. Li tute franclingviĝis pere de la antaŭa eduksistemo kiu estis en la franca tiutempe.
Lia poezio per versoj, ofte "liberaj", t. e. neregulaj, iniciatis urban lirismon kantante pri la unua industria revolucio, sed ankaŭ pri la mizeroj de la simplaj homoj. Li estis sesfoje nomumita por la Nobel-premio pri literaturo[1] kiun li preskaŭ atingis sed en 1911 estis altribuita al lia amiko Maurice Maeterlinck.
Verhaeren estis unu el la fondintoj de la literatura skolo de simbolismo, kaj li estas konsiderita unu el la plej elstaraj reprezentantoj de simbolismo en eŭropa poezio, malgraŭ ke komence li estis influita ankaŭ de naturalismo. Liaj tekstoj, kun speciala muzikeco, estas dediĉitaj, interalie, al Flandrio, al la moderna urbo en ĝia enkarniĝo, al la heroaj aspiroj de homo al ŝanĝo kaj al lia amo por lia edzino, Marta.
La artkritikistoRemy de Gourmont recenzis pri lia verkado tiele:
"Ĉio en liaj kantoj havas no